ناتوریسم یا طبیعت گرایی

ناتوریسم یا طبیعت گرایی

ناتوریسم یا طبیعت گرایی یکی ازجریانهای ادبی فرانسه در قرن نوزدهم است، که باید آن را در مکتب سمبولیسم ریشه یابی کرد.

سن ـ ژرژ دوبوئلیه (۱۹۴۷ـ ۱۸۷۶) (Saint-Georges De Bouhelier)نظریه پرداز این نهضت ادبی، در سال ۱۸۹۷ بیانیه مکتب ناتوریسم را در مجله فیگاروی فرانسه منتشر کرد. او در این بیانیه علیه عقاید مکتب پارناس (هنر برای هنر) و تفکرات سمبولیسم به مخالفت برخاست و هدف خود و مکتبش رانوزایی ادبی، ستودن ادبیات ملی و الهام و بهره گرفتن از طبیعت اعلام کرد.

 

ناتوریستها(طبیعت گراها) با پناه بردن به طبیعت و الهام گرفتن از آن، با بیانی ساده و دور از هرگونه ابهام، پیچیدگی و خیالپردازی آثار خود را خلق می کنند. ناتوریستها ادبیات فرانسه را به هر ادبیات دیگری ترجیح می دهند و باهرگونه عقاید، تفکر و ادبیات خارجی مخالفت می کنند به همین دلیل خیلی خودخواهانه، آثار نویسندگان و شعرای خارجی حتی کارهای نیچه، واگنر و شکسپیر را با دیدی انتقادی می نگرند.

آندره ژید (Andre Gide) کتاب «مائده های زمینی» خود را درمدتی که تحت تأثیر این مکتب بود، نوشت. علاوه بر او، پل فور (P.Fort) و آناد ونوای (Anna de Noaille) از جمله نویسندگانی بودند که برای مدت کوتاهی تحت تأثیر این مکتب قرار گرفتند. اما هیچکدام از شخصیتهای ثابت این مکتب نشدند. و چون این مکتب نتوانست در بین بزرگان ادب جایی برای خود به دست آورد، به همین دلیل دوام نیاورد و خیلی زود به فراموشی سپرده شد

منبع :ساغر سکوت