مطالب ادبی و فرهنگی

نوشتن داستان کوتاه یعنی این که تا حد ممکن به حادثه، درگیری و بحران نزدیک شوید تا بتوانید ذهن خواننده را در سطرهای نخست به تسخیر درآورید. می توانید با تمرکز بر روی تنها یک حادثه و بحران اصلی به شخصیت پردازی و تصویر سازی بپردازید و در نهایت با پایانه ای ناگهانی و غیرمنتظره داستانتان را تمام کنید.

نکته هایی که در ادامه به توضیح کوتاهی درباره ی هرکدام از آن ها می پردازیم عبارتند از:

• شروع داستان و چند نکته ی ریز
• اولین پاراگراف
• شخصیت پردازی
• زاویه دید
• دیالوگ های موثر
• فضا سازی و روایت قدرتمند
• طرح داستان
• کشمکش و درگیری
• مشخص کردن نقطه ی اوج بحران
• گره گشایی

(ترتیب نکته های فوق دارای اهمیت نمی باشد - مترجم)

1- شروع داستان و چند نکته ی ریز

شخصیت اصلی داستان کیست و چه می خواهد؟ توجه داشته باشید شخصیت هایی مانند یک ورزشکار که هدفش بردن مسابقه ی نهایی بوده و یا زنی که در یک حادثه ی رانندگی گیر کرده و نمی خواهد نجات پیدا کند به اندازه ی کافی جالب و قابل توجه نیست. زمانی که داستان شروع می شود باید کنش های فیزیکی و ذهنی شخصیت در راستای رسیدن به هدفش را مشخص کنید. کنش ها و واکنش های شخصیت های داستان باید آگاهانه انتخاب و طراحی شود تا داستان را به نحو احسن پیش ببرد. مشخص کنید چه حوادث غیر منتظره ای در راه رسیدن به اهداف، برای شخصیت اصلی داستان پیش خواهد آمد. آیا این حوادث نیروی احساسی نوشته ی شما را افزایش می دهد؟ آیا این حوادث منجر به بروز حوادث غیرمنتظره ی دیگری خواهد شد؟

جزییاتی را برای ارایه در کار انتخاب کنید که به فضاسازی، دیالوگ ها و لحن داستان کمک کند. جزییات باید آگاهانه و هوشیارانه انتخاب شوند تا به تدریج شخصیت اصلی داستان را به نقطه ی اوج بحران برساند. خوانندگان به تصمیمات قهرمان شما توجه دارند اما در ایده آل ترین حالت، نباید بتوانند حرکات او را پیش بینی کنند.

* چند نکته ی دیگر

تجربیات و اتفاقاتی در زندگی عادی و روزمره ی هر کدام از ما می تواند اتفاق بیفتد. به عنوان مثال؛ بردن در یک مسابقه ی بزرگ و مهم، حال و هوای دوران نقاهت بعد از یک بیماری سخت و یا حادثه ای ناگوار، کنار آمدن با مرگ یک عزیز. همه ی این ها می توانند موضوعاتی جالب و هیجان انگیز برای نوشتن باشند اما توجه داشته باشید هیچ گاه توضیح و تشریح اتفاقات و حالت های فوق العاده احساسی الزاما باعث برانگیخته شدن این گونه احساسات در مخاطب نخواهد شد. چنان چه می خواهید به روش های طولانی مدت موفقیت در نویسندگی دست پیدا کنید، نکاتی که در ادامه آمده نیز می تواند مفید واقع شود.

چنان چه در شروع کردن یک داستان مشکل دارید؛ از پنجره ی اطاقتان نگاهی به بیرون بیندازید. تمام جهان یک داستان است و هر لحظه می تواند یک معجزه و حادثه ای شگفت انگیز باشد. همواره یک دفترچه ی یادداشت همراه خود داشته باشید. از این دفترچه می توانید به عنوان انبار نگه داری ایده ها، دیالوگ هایی که غیرمنتظره به سراغتان می آیند، عبارات و جملات داستانی، تصاویر و گفتگوهایی که در دنیای پیرامونتان شکل می گیرد استفاده کنید.

روزانه مدت زمان مشخصی را برای نوشتن در نظر بگیرید. هر روز در یک وقت معین و برای مدت زمان مشخص در جایی تعیین شده (به عنوان مثال؛ اطاقتان) نشسته و بر روی داستان نویسی کار و تمرین کنید. حتی اگر نتوانستید یک جمله بنویسید ولی مدت زمان مشخص تعیین شده در اطاقتان بمانید.

داستان جمع کنید. از هر نویسنده ای چه مبتدی و چه حرفه ای داستان گردآوری کنید. داستان ها و قصه هایی را که می شنوید را نیز یادداشت کنید و برای خود نگه دارید. می توانید مضامین و درونمایه افسانه ها و قصه های کهن را در داستان های خود به شرایط واقعی و انسانی تبدیل کنید.

بخوانید. بخوانید. بخوانید و باز هم بخوانید. مرتب از آنتوان چخوف - نویسنده ی روسی – بخوانید. بعد از خواندن چندباره ی آثار این نویسنده می توانید به سراغ کارهای کارور، همینگوی، موراکومی، آلیس مونرو، توبیاس ولف بروید. البته چندین بار نوشته های این نویسنده ها را بخوانید. (برای پی بردن به تکنیک های نویسندگی این نویسندگان بزرگ اکیدا توصیه می شود که داستان های موفق آن ها را رونویسی کنید. چندین و چند بار – مترجم.) اگر وقت نمی کنید و یا به آثار تمام این شخصیت ها دسترسی ندارید تنها به چخوف بسنده کنید. خواندن آثار وی بیش از هر کارگاه دیگری به شما درباره ی نویسندگی درس خواهد داد.

(ادامه دارد ...)

برگرفته از 10نکته برای نوشتن داستان های موفق و خلاقانه (قسمت دوم) دنیس جی جرز و کتی کندی – برگردان : علیرضا میر